Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
με αφορμή την έναρξη της σχολικής χρονιάς, απευθυνόμαστε σε σας για να καταθέσουμε τη δική μας πολιτική πρόταση για την Παιδεία.
Η παρέμβασή μας κρίνεται αναγκαία και επιτακτική για δύο κυρίως λόγους: γιατί η μετατροπή της χώρας σε «οικόπεδο και αποικία» αντανακλάται και στην Παιδεία, την οποία σαρώνει μια καταστροφική κυβερνητική πολιτική, χωρίς να συναντάει αντιστάσεις από τις συνδικαλιστικές παρατάξεις, και, δεύτερον, γιατί είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να καλυφθεί το κενό εκπροσώπησης του πατριωτισμού από ακροδεξιά, ρατσιστικά, εθνικιστικά και μισαλλόδοξα στοιχεία που, όπως η Χρυσή Αυγή στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο, «πουλάνε πατρίδα» για να «πουλήσουν» την πατρίδα, όπως τόσες φορές στο πρόσφατο παρελθόν.
Μία αυθεντικά πατριωτική κίνηση προϋποθέτει να πιστέψουμε στον εαυτό μας, στη συλλογική προσπάθεια και στην αντιστασιακή παράδοση αυτού του τόπου. Είναι επομένως βαθύτατα δημοκρατική. Σύγχρονος δημοκρατικός πατριωτισμός πάει να πει: αγάπη για τον τόπο, τον λαό και τον πολιτισμό του χωρίς συμπλέγματα, δογματικές εμμονές και προγονοπληξία. Αυτή είναι σήμερα η αναγκαία προϋπόθεση για την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, που είναι το βασικό ζητούμενο σε μία χώρα αποικιοκρατούμενη. Αυτή η ξεκάθαρη θέση μάς τοποθετεί ευθέως απέναντι στις απόψεις των Φίλη, Μπαλτά, Σίας, Λιάκου και λοιπών εθνομηδενιστών που σήμερα κρατούν τις τύχες της Παιδείας στη χώρα, αλλά και της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού και όλων όσοι, αντί να καλλιεργούν την εθνική δημοκρατική συνείδηση, την αποδομούν και την εχθρεύονται. Αντίστοιχη στάση κρατεί και η πέραν του ΣΥΡΙΖΑ αριστερά στο μεγαλύτερο μέρος της, που με την λογική των «ανοιχτών συνόρων» συντάσσεται στην ουσία με το διεθνές κεφάλαιο, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι είναι δυνατόν σε μία χώρα όπως η Ελλάδα να υπάρξει μία… αντιπατριωτική επανάσταση, περιφρονώντας και συχνά πολεμώντας ανοιχτά την ελληνική παράδοση και τη λαϊκή θρησκευτικότητα, ενώ κάποιες τάσεις εμφανίζονται να υποστηρίζουν ανοιχτά ακόμη και τις πιο επιθετικές εκδοχές του… ισλάμ! Έτσι όμως εξυπηρετούνται απόλυτα οι επιδιώξεις του συστήματος, γιατί αφενός εξασθενεί το αγωνιστικό φρόνημα του λαού και ειδικά της νεολαίας, αφετέρου εκχωρείται η καλλιέργεια εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης στις πλέον μισαλλόδοξες και φασιστικές αντιλήψεις. Η πάλη κατά του φασισμού και ο αγώνας για απελευθέρωση της χώρας ή θα έχουν πατριωτικό χαρακτήρα ή δεν θα υπάρξουν καθόλου. Διεκδικούμε επομένως μία Παιδεία αντάξια του πολιτισμού που γέννησε αυτός ο τόπος και που παράλληλα θα καλλιεργεί τις αξίες και τα πρότυπα της αντιστασιακής μας παράδοσης.
Η κίνησή μας αντιστέκεται στην Εκπαίδευση της Αμάθειας, όπως επιβάλλει διεθνώς πλέον το κεφάλαιο για το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού και επιβάλλεται σταδιακώς και στη δική μας χώρα με την υποβάθμιση των γνωστικών αντικειμένων, την ουσιαστική κατάργηση του ελέγχου της εμπέδωσης της γνώσης και εν τέλει με τον εργασιακό, μισθολογικό, υπηρεσιακό, αλλά και παιδαγωγικό εξευτελισμό του δασκάλου και του καθηγητή. Η υπερπαραγωγή «αριστούχων» αποφοίτων λυκείου βρίσκεται σε απόλυτη αναντιστοιχία με το χαμηλό επίπεδο γνώσεων των πρωτοετών φοιτητών στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, ενώ η φετινή εισαγωγή φοιτητών στα Παιδαγωγικά Τμήματα με βαθμολογία κάτω από τη βάση αποκαλύπτει τη χρεοκοπία της κυρίαρχης πολιτικής στην Παιδεία τα τελευταία χρόνια, μιας πολιτικής που διατήρησε και επεξέτεινε με τις επιλογές της η σημερινή κυβέρνηση. Αν εφαρμοστούν και οι προτάσεις των επιτροπών Λιάκου και Κουζέλη με τις νεοφιλελεύθερες τεχνοκρατικές προτεραιότητες, τότε μιλάμε για το οριστικό τέλος του δημόσιου σχολείου ως θεσμού μετάδοσης γνώσεων και καλλιέργειας αξιών και προτύπων αντάξιων της Παιδείας αυτού του τόπου.
Η παρέμβασή μας δεν φιλοδοξεί να αποτελέσει τη «φωτεινή πρωτοπορία» του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά να εισαγάγει στον εκπαιδευτικό κόσμο, στους δασκάλους και καθηγητές, τις παραπάνω θέσεις, πιέζοντας τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να συμπεριλάβουν, επιτέλους, και αυτά τα επείγοντα και κρίσιμα ζητήματα στην ατζέντα των διεκδικήσεων μαζί με τα ασφαλιστικά, εργασιακά και άλλα θεσμικά αιτήματα, στα οποία ούτως ή άλλως όλες οι δυνάμεις συμφωνούν… διαφωνώντας απλώς για την τιμή των όπλων και των… ψήφων.
Όλα όμως τα παραπάνω προϋποθέτουν, το επαναλαμβάνουμε, την ανάκτηση του συλλογικού μας ήθους, ως λαού και ειδικά ως κλάδου των εκπαιδευτικών. Μας λείπει όμως η πίστη, καθώς έχουμε πέσει κι εμείς θύματα του κυρίαρχου μηδενισμού και του πως δεν αξίζει να πιστέψει κανείς σε κανέναν και σε τίποτα και να παλέψει γι’ αυτό. Ο καθένας για την πάρτη του και ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Ας πιστέψουμε και πάλι στους εαυτούς μας, στον συλλογικό εαυτό μας, για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε το υπέρτατο αγαθό: την ελευθερία μας!
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να τοποθετηθούν και να στηρίξουν την πρωτοβουλία μας!